اگرپاکی و طهارت و عفت درچشم و گوش و زبان و قلب را میخواهیم باید به مرکز و محور عصمت الهی حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) پناهنده شویم.

اگر خلق نیکو و حُسن معاشرت میخواهیم باید از امام حسن(علیه السّلام)بخواهیم که مظهر حُسن الهی است.

اگرعشق و محبت دنیابرایمان مانع ازعشق ومحبت به خداست،بایداز امام حسین(علیه السّلام) مدد بخواهیم.

اگر عبادت و سجده برایمان سخت است باید به سیّدالساجدین امام زین العابدین(علیه السّلام) پناه ببریم.

اگر علم واقعی میخواهیم باید از امام محمدباقر(علیه السّلام)مدد بجوییم.

اگر صدق در گفتار و صدق در عمل می خواهیم باید از امام صادق (علیه السّلام) کمک بخواهیم.

اگر رضا به قضاء الهی و رضایت از مردمان و رضایت آنها را بخواهیم باید به امام رضا(علیه السّلام) توسل کنیم.

اگر به جود و بخشش خدا محتاجیم و اگر میخواهیم بخشنده باشیم به امام جواد(علیه السّلام( توسل کنیم.

اگر احساس سردرگمی و پریشانی می کنیم و تشخیص راه حق و باطل برایمان مشکل است باید به مظهر هدایت الهی امام هادی(علیه السّلام)پناهنده شویم و از او مدد بگیریم.

اگر پیـروزی بر لشکر شیطان و لشکر نفس را میخواهیم به امام حسن عسکری(علیه السّلام) توسل کنیم.

و حضرت ولی عصر(علیه السّلام) امام وقت و امام حاضر است،صاحب زمان و مکان است، صاحب ما و صاحب قلب و دل و فکر و چشم و گوش و زبان ماست و به اعمال ما احاطه تفصیلی دارد و چیزی نیست که از علم حضرت به دور باشد.باید برای لحظه به لحظه خود ازامام زمان مدد بجوییم و برای تمام اعمال و رفتار اعضاء و جوارحمان به ایشان توسل کنیم.

باید تمام وجود را به آن ها سپرد و دید که تنها به مدد آنها راه رفتنی است...

کتاب "شیدا" درشرح احوال و اقوال عارف بالله آیت الله سیدعبدالکریم کشمیری،ص ۱۶۳ تا ۱۶۵